Σάββατο 9 Οκτωβρίου 2010

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΜΙΚΑΕΛ ΣΤΟΡΕ ΣΤΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ''ΝΕΑ''

Πρώτες εντυπώσεις από την Ελλάδα και την οµάδα;

Εδώ έχω έρθει για να εργαστώ. Οι πρώτες ηµέρες είναι φυσιολογικό να είναι παραγωγικές και γεµάτες ένταση. Έπρεπε να γνωρίσω την οικογένεια της οµάδας. Όπως συµβαίνει µε όλες τις οικογένειες, όλα τα µέλη έχουν έναν καθορισµένο ρόλο. Και η διοίκηση και οι παίκτες. Έπρεπε να τα µάθω αυτά. Για µένα ήταν κάτι νέο. Τώρα αρχίζουν σιγά σιγά να διαμορφώνονται οι εντυπώσεις µου από το ελληνικό ποδόσφαιρο και τη χώρα. Ξέρεις... Ζούµε σε µια γυάλα. Ετσι είναι η αθλητική ζωή. Σταδιακά προσαρμόζομαι και µαθαίνω την Ελλάδα και το κλίµα. Να πω, όµως, και το εξής: όλοι µου λένε πως οι Έλληνες είναι ενθουσιώδεις και αισιόδοξοι ως άνθρωποι. Αυτό είναι κάτι διαφορετικό από τη Σουηδία, αλλά κι εγώ δεν έχω ακριβώς τη νοοτροπία των Σουηδών. Μοιάζω περισσότερο µε άτοµο μεσογειακό.

Είστε, µε διαφορά, ο νεότερος όλων στο χάρτη µε τους προπονητές της Λίγκας. Πώς το αντιμετωπίζετε; Πότε αποφασίσατε να ακολουθήσετε το δρόµο της προπονητικής;

Το δυνατό µου σηµείο είναι πως καταλαβαίνω τα συν και τα πλην µου. Έτσι, νωρίς αντιλήφθηκα ότι το ποδόσφαιρο δεν µπορεί να περιµένει πολλά από την καριέρα µου ως παίκτη. Το παραδέχθηκα άµεσα. Έτσι, φρόντισα να γίνω προπονητής και να ασχολούµαι µε µικρά παιδιά, από 14 ετών και άνω. Από τα 18 µου χρόνια είχα, ουσιαστικά, στραφεί στην προπονητική.

Πώς επιβάλλεστε στα αποδυτήρια; Είναι δύσκολο για κάποιον νέο να το πετύχει αυτό;

Είναι αλήθεια πως όταν άρχιζα την καριέρα µου το σκεφτόµουν όλο αυτό. Αν µπορώ, δηλαδή, να επιβάλλοµαι. Τώρα, όµως, όχι. Η δουλειά µου είναι προπονητής. Άρα, φυσιολογικό το θεωρώ να επιβάλλοµαι. Το αν κάνεις καλή προπόνηση µετρά, τα άλλα δεν έχουν σηµασία. Γνωρίζω καλά πως δεν είµαι µεγάλος σε ηλικία για προπονητής, αλλά µη σκεφθείς ότι κοιτάζω κάθε µέρα το διαβατήριό µου ώστε να βλέπω την ηλικία µου!

Όπως παραδεχθήκατε, δεν ήσασταν και ο καλύτερος παίκτης. Ένας µέτριος παίκτης µπορεί να γίνει καλός προπονητής;

Χρειάζεται ένας συνδυασµός. Όποιος είναι πολύ καλός µπορεί να γίνει και άξιος προπονητής. Πρέπει να υπάρχει και πάθος για τη δουλειά. Κάποια ξεχωριστά χαρακτηριστικά. Όσον αφορά εµένα, πρέπει να βρω κάποια δικά µου και να τα εξελίξω, να τα αξιοποιήσω περισσότερο. Βλέπω τον εαυτό µου και καταλήγω πως είµαι ηγέτης! Έχω ηγετικά χαρίσµατα. Παρακινώ τους ανθρώπους να πάνε προς µία κατεύθυνση και το βασικό στοιχείο είναι να πάµε µε επιτυχία. Το ηγετικό κοµµάτι έχει να κάνει µε τα χαρίσµατα του καθένα. Αν, βέβαια, κάποιος διαθέτει τα πάντα, τότε µπορεί να είναι προπονητής στη Ρεάλ Μαδρίτης ή ο... Θεός ο ίδιος! Βέβαια, είναι βασικό να κοιτάµε και τους συνεργάτες µας, να συμπληρώνει ο ένας τον άλλο. Το ποδόσφαιρο είναι οµαδικό.

Άρα, ο Μουρίνιο... Θεός ή µήπως Γκουαρντιόλα;

«Ο Γκουαρντιόλα είναι πολύ καλός, αλλά ο Μουρίνιο είναι ένας! Δεν συζητείται καν».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου